หญิงสาวผู้หลงรักดวงตะวัน

ทุกๆเช้าแสงสีอำพันของดวงตะวันที่สาดแสงอยู่ที่ตรงขอบฟ้า จะมีสายตาคู่หนึ่งที่คอยมองแสงสีทองนั้นอยู่อย่างชื่นชม

หญิงสาวชื่นชมดวงตะวันเมื่อตั้งแต่ครั้งแรกเห็น ในวันนั้นแสงสีทองของดวงตะวันฉาบร่างเธอให้คลายจากความเหน็บหนาว

หญิงสาวชื่นชมที่ดวงตะวันไม่เคยละทิ้งหน้าที่ของตนเอง ไม่มีวันไหนเลยที่เธอจะเห็นท้องฟ้าขาดแสงแดดอันอบอุ่น

หญิงสาวชื่นชมในความรอบรู้ของดวงตะวัน ที่คอยตอบคำถามเธอทุกครั้งที่สงสัย

ในแต่ละวันหญิงสาวจะเฝ้ามองดวงตะวันตั้งแต่อรุณรุ่งจนกระทั่งอาทิตย์อัสดง นั่นหมายถึงเวลาที่เธอจำต้องจากดวงตะวันอันผู้เป็นที่รัก

มีบางครั้งที่ดวงตะวันสาดแสงมาที่เธอราวกับยิ้มให้ เพียงเท่านั้นก็ทำให้โลกของเธอสดใสไปทั้งวัน

ทุกๆวันดวงตะวันยังคงทำหน้าที่เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

วันเวลาผ่านไป ...

จากความชื่นชม....แปรเปลี่ยนเป็นความรัก หญิงสาวหลงรักดวงตะวันเข้าซะแล้ว

หญิงสาวคอยเฝ้ามองดวงตะวันที่เธอหลงรัก เธอรู้จักดวงตะวันเพิ่มมากขึ้น ดวงตะวันดวงนี้ช่างแตกต่างจากดวงตะวันที่ติดอยู่ในภาพความทรงจำแรกของเธอยิ่งนัก

เธอหลงรักในความอบอุ่นของดวงตะวันที่คลายความเหน็บหนาวให้กับเธอทุกครั้งที่ดวงตะวันสาดแสงมา

หญิงสาวผู้นี้หลงรักในความงามที่เข้มแข็งของดวงตะวัน

เธอหลงรักในความเจ้าอารมณ์ของดวงตะวัน

บางวัน... ดวงตะวันก็ขี้รำคาญ หงุดหงิดจนสาดแสงร้อนแผดเผามายังพื้นโลก แต่ประเดี๋ยวเดียวดวงตะวันที่อบอุ่นก็กลับมาทำให้โลกของเธอยิ้มได้อีกครั้ง

บางวัน... ท้องฟ้าท้องฟ้าหม่นเพราะเมฆบดบังแสงตะวัน ... ดวงตะวันของเธอกำลังหมองหม่น เธออยากจะเข้าไปกอดปลอบประโลมดวงตะวันให้คลายจากความเศร้า

เธอหลงรักดวงตะวัน คงจะคล้ายๆกับตำนานดอกทานตะวันของกรีก เรื่องของนางไคลที นางไม้ผู้หลงรักเทพ แห่งดวงอาทิตย์ สุริยเทพนั้นไม่ได้รู้จักรักตอบ นางจึงได้นั่งหันหน้าส่งสายตาจ้องมองเทพบุตรสุดที่รักของนาง โดยไม่มองอะไรอื่นใดเลยทั้งวันตั้งแต่วินาทีแรกที่ดวงอาทิตย์ขึ้น จนกระทั่งถึงวาระที่ดวงอาทิตย์ตก

จนในที่สุด... ร่างของนางได้กลายสภาพ ขาทั้งสองข้างได้กลายเป็นลำต้น ใบหน้าได้กลายเป็นดอกไม้ และผมสีทองของนางได้กลายเป็นกลีบดอกสีเหลืองของทานตะวัน ซึ่งก็ยังหันหน้ารับดวงอาทิตย์ที่นางหลงใหลอย่างไม่เสื่อมคลาย

เจ้าดอกไม้ดอกน้อยนั้นหันหน้าแหงนมองไปหาดวงตะวัน ในบางครั้งก็มีสายลมพัดมา จนทำให้มันเอนปลิวไปตามสายลม

แต่ ทว่าเจ้าดอกไม้ดอกน้อยกลับยังหันหน้าไปหาดวงตะวันอยู่เสมอ แล้วพอดวงตะวันหายลับไปจากขอบฟ้า

เจ้าดอกไม้ดอกน้อยก็ยังตั้งหน้าตั้งตารอคอยการกลับมาของดวงตะวันในยามเช้า ต่อไปอยู่เช่นเดิม

ถ้าหากวันพรุ่งนี้ไม่มีดวงตะวัน ...

เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะเป็นเช่นไร

แต่ไม่ว่าดวงตะวันของเธอจะเป็นอย่างไร

โลกของเธอก็มีดวงตะวันเพียงดวงเดียวที่เธอ...หลงรัก